χειρόπετρα

Τάξη πλακουντοφόρων θηλαστικών, στην οποία περιλαμβάνονται και οι γνωστές νυχτερίδες, που πετούν, χάρη σε μια πτερυγική μεμβράνη, η οποία συγκρατείται από τα πολύ μακριά οστά του μετακαρπίου και των δακτύλων που εκτείνεται και στα οπίσθια άκρα και στην ουρά. Η επιφάνεια και το σχήμα της μεμβράνης δεν είναι ίδια στα διάφορα είδη, γι’ αυτό διαφέρει και το πέταγμά τους, το οποίο γενικά γίνεται σε χαμηλό ύψος. Τα χ. είναι εσπερόβια ή ημερόβια και μολονότι έχουν περιορισμένη ή και καθόλου όραση δεν προσκρούουν σε εμπόδια, γιατί κατά το πέταγμα εκπέμπουν υπερήχους - με συχνότητα 30.000-70.000 παλμών και κατά συνέπεια μη ακουστούς από τον άνθρωπο –οι οποίοι ανακλώνται στα εμπόδια οπότε τους συλλαμβάνουν τα αφτιά ή τα ρινικά ελάσματα των χ. Ανάλογα με τη διατροφή, τα χ. διαιρούνται σε καρποφάγα, εντομοφάγα και αιματοφάγα. Η αρχική οδοντοφυΐα τους περιλαμβάνει 20-22 δόντια και η μόνιμη από 20 (αιματοφάγα) έως 38, που χωρίζονται σε κοπτήρες, κυνόδοντες, προγομφίους και γομφίους. Η μεγάλη, δυσανάλογη με τον όγκο του σώματος, ανάπτυξη της δερματικής επιφάνειας προκαλεί μεγάλη διαφυγή εσωτερικής θερμότητας, γι’ αυτό τα χ. τρώνε πάρα πολύ. Επίσης για λόγους θερμότητας κοιμούνται το ένα δίπλα στο άλλο, κρεμασμένα με το κεφάλι προς τα κάτω. Το ομαδικό αυτό ένστικτό τους έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την έντονα ατομική τους ζωή κατά τη νύχτα. Tον χειμώνα ορισμένα πέφτουν σε νάρκη, ενώ άλλα αποδημούν σε θερμότερες περιοχές και παραμένουν εκεί έως την άνοιξη. ΧΕΙΡΟΠΤΕΡΑ Είδος νυχτερίδας. Ανακαλύφθηκε στις Γαλλικές Άλπεις το καλοκαίρι του 2001 (φωτ. ΑΠΕ).